H μικρή Βαρβάρα που δεν μ’ άφησε να ‘ρθω
η μικρή Βαρβάρα δεν σταματάει,
μέσα στους δρόμους, μέσα στους κήπους,
μέσα στα χιόνια φωτιές πετάει.

H μικρή Βαρβάρα είναι η ζωή μου
όπου κι αν πάω με οδηγάει,
μου δίνει χρώμα να ζωγραφίζω
την απουσία σου να συνηθίζω,
μα δεν συνηθίζεται η απουσία σου,
μα δεν ξεχνιέται η ομορφιά σου.

Τη μικρή Βαρβάρα θα την πετάξω
για να μην σ’ έχω μες στο μυαλό μου,
τη μικρή Βαρβάρα θα την πουλήσω
ή θα τη χαρίσω στον ξάδερφο μου,
που παίζει πιάνο τόσο ωραία
και διασκεδάζει όλη την παρέα.

Τη μικρή Βαρβάρα θα ξεγελάσω
θα πω τη ξέχασα σ’ ένα ταξί,
τη μικρή Βαρβάρα που αγαπάω
θα την πετάξω και φταις εσύ,
που δεν συνηθίζεται η απουσία σου,
που δεν ξεχνιέται η απονιά σου.

Μα δεν συνηθίζεται η απουσία σου,
μα δεν ξεχνιέται η ομορφιά σου.
Δεν συνηθίζεται η απουσία σου,
θα ξεχάσω την παρουσία σου
γιατί φταις εσύ.