Κύκλος Φαιάκων.

Στη μέση ένας τραγόμορφος.

Στην αγκαλιά του ένα κουφάρι.

Μια βέλαζε

μια μίλαγε σαν άνθρωπος.

«Ο Κύκλωπας είχε ένα μάτι.

Η πόρτα μια πέτρα.

Εγώ ένα πρόβατο αγκαλιά.

Δευτερόλεπτα μετά

Ο Κύκλωπας έχασε το μάτι του.

Η πόρτα την πέτρα.

Εγώ δέθηκα στο πρόβατο.

Μετά χρόνους ατελείωτους

Ο Κύκλωπας τυφλός.

Η πόρτα ορθάνοικτη.

Εγώ ζώο».

Ατάκτως τότε αποχώρησαν οι άρχοντες

νοώντας έντρομοι πως

σε ό,τι δένεται ο άνθρωπος

το κάνει Μοίρα του.