Φύσηξε νοτιάς στο γκάζι, η ατμόσφαιρα θολή
η ματιά σου όμως μοιάζει όλα να τα πυρπολεί.
Περασμένες είναι δύο κι αποφάσισες εδώ
να σκοτώσεις μ' ένα αντίο όσα μου 'πες σ' αγαπώ.

Στις τρεις τα ξημερώματα στο παγωμένο γκάζι
η τελευταία σου ματιά γυαλί που με χαράζει.
Στις τρεις τα ξημερώματα μου πήρες τη ζωή μου
κι από τη νύχτα έκανες πιο μαύρη τη ψυχή μου.

Χαμηλώσαν και τα φώτα, κόσμος πάει να κοιμηθεί
μα για μένανε η πόρτα της καρδιάς σου είναι κλειστή.
Με σκυμμένο το κεφάλι και συμπτώματα τρελού
να μαζέψω θέλω πάλι τα κομμάτια του μυαλού.

Στις τρεις τα ξημερώματα στο παγωμένο γκάζι
η τελευταία σου ματιά γυαλί που με χαράζει.
Στις τρεις τα ξημερώματα μου πήρες τη ζωή μου
κι από τη νύχτα έκανες πιο μαύρη τη ψυχή μου.