Αν μου πεις ποτέ αντίο θα με βρούνε μες το κρύο
μόνος να παραμιλάω και στη γη να μη χωράω.
Σαν φεγγάρι μεθυσμένο, σαν αγρίμι πληγωμένο
μες τη νύχτα θα γυρίζω, θα πονάω και θα δακρύζω.

Αν μου πεις πως θα σε χάσω σαν το κρύσταλλο θα σπάσω
την καρδιά μου δυο κομμάτια στα δικά σου σκαλοπάτια.
Δεν θα αξίζει να υπάρχω αν εσένα δεν θα 'χω,
τα όνειρα μου θα σκοτώσεις, τη ζωή μου θα τελειώσεις.

Αν μου πεις ποτέ αντίο μια καρδιά θα βρουν στα δύο,
στην ιδέα δεν αντέχω πως μια μέρα δεν θα σ' έχω.
Σαν τρελός θα τριγυρνάω κάθε βράδυ θα μεθάω,
θα πεθαίνω στην υγειά σου και θα λιώνω στη φωτιά σου.

Αν μου πεις πως θα σε χάσω σαν το κρύσταλλο θα σπάσω
την καρδιά μου δυο κομμάτια στα δικά σου σκαλοπάτια.
Δεν θα αξίζει να υπάρχω αν εσένα δεν θα 'χω,
τα όνειρα μου θα σκοτώσεις, τη ζωή μου θα τελειώσεις.