Σε μισώ μεγάλε ψεύτη και αλήτη,
σε μισώ κορμί δοσμένο, σε μισώ.
Τις βραδιές που σε προσμένω μες στο σπίτι,
τις στιγμές που μες στους δρόμους σε ζητώ.

Σε μισώ σαν το τσιγάρο που καπνίζω
και το σβήνω, το πετάω και τ’ αρχίζω.
Μου ‘χεις κάνει πολλά και σε διώχνω
αλλά συνεχίζω.

Μα το τηλέφωνό μου όταν χτυπά
ακούω τη φωνή σου να μου μιλά.
Στα μάτια μου το δάκρυ κυλάει θολό
και δεν μ’ αφήνει η αγάπη να σε μισώ.

Σε μισώ σαν το τσιγάρο που καπνίζω
και το σβήνω, το πετάω και τ’ αρχίζω.
Μου ‘χεις κάνει πολλά και σε διώχνω
αλλά συνεχίζω.

Σε μισώ κι ας είσαι ψέμα και απάτη,
σε μισώ σαν αμαρτία, σαν βρισιά.
Ξενυχτάς σε κάθε ξένο σκαλοπάτι
και γυρνάς από αγκαλιά σε αγκαλιά.

Σε μισώ σαν την αρρώστια που περνάει
και σε λίγο το κορμί μου τη ζητάει
και το δράμα μου αυτό σκέφτομαι
και ρωτώ που με πάει.

Μα το τηλέφωνό μου όταν χτυπά
ακούω τη φωνή σου να μου μιλά.
Στα μάτια μου το δάκρυ κυλάει θολό
και δεν μ’ αφήνει η αγάπη να σε μισώ.