Δεν είσαι ότι δείχνεις, σε μάτια στάχτη ρίχνεις
μηνύματα στέλνεις, έρχεσαι φεύγεις μετά.
Κρύβεις τα ψέματά σου στα αθώα βλέμματά σου
και σε έχω ποια μάθει δεν είσαι φως, μα σκιά.

Σ' αγαπώ και γι' αυτό
εγώ θα φύγω να σωθώ στο λεπτό, στο παραλίγο.

Και παραλίγο και να σ' αγαπήσω
και παραλίγο να σου ανοιχτώ
στα κύματά σου μεμιάς να βρεθώ.
να ναυαγήσω και να χαθώ.

Και παραλίγο τον νου μου να χάσω
να φτάσω στ’ άκρα, στην υπερβολή,
με την καρδιά μου σπασμένο γυαλί
και παραλίγο να κλάψω πολύ.

Τις καρδιές που κρατάς
σαν παιχνίδια βαριέσαι και σπας.
Δεν θα 'ρθω αν ρωτάς
κάτι μέσα μου μου είπε μην πας.

Δεν είσαι όπως μοιάζεις, τα άστρα συχνά μου τάζεις
μετά με γκρεμίζεις λες και δεν έχεις ψυχή.
Σε όποιον σε κοιτάζει και τόσο σε θαυμάζει
φαίνεσαι ήλιος και είσαι στα αλήθεια βροχή.

Σ' αγαπώ και γι' αυτό
εγώ θα φύγω να σωθώ στο λεπτό, στο παραλίγο.

Και παραλίγο και να σ' αγαπήσω
και παραλίγο να σου ανοιχτώ
στα κύματά σου μεμιάς να βρεθώ,
να ναυαγήσω και να χαθώ.

Και παραλίγο τον νου μου να χάσω
να φτάσω στ’ άκρα, στην υπερβολή,
με την καρδιά μου σπασμένο γυαλί
και παραλίγο να κλάψω πολύ.

Τις καρδιές που κρατάς
σαν παιχνίδια βαριέσαι και σπας.
Δεν θα 'ρθω αν ρωτάς
κάτι μέσα μου μου είπε μην πας.