Τους είδα να τρέχουν σπαρμένοι στους δρόμους
μ’ εκείνης το σώμα να στάζει στους ώμους,
αγάπη - αγάπες, καθένας και μία
παρόμοια σαν κλώνος στην ίδια ταινία.

Και κάποιον στο πλήθος να τρέχει μονάχος
χωρίς ένα σώμα στα χέρια, σαν λάθος,
ρωτώντας, χτυπώντας την άγρια αγέλη
πού παν να πετάξουν τα άγια μέλη.

Μια νύχτα τους είδα σαν μπλε φαρμακεία
βιτρίνες γυαλίζαν τα μάτια τους κρύα,
απόρρητες λέξεις τους βάζαν στα χείλια
κι εκείνες ξυπνούσαν από όνειρα χίλια.

Χριστέ σε σοκάκι αν σε είχαν τελειώσει
θα σου ‘χαν και σένα ένα σώμα φορτώσει
κι εγώ που διψάω, αγάπη να νιώσω
το ξέρω πως πρέπει ξανά να γλιτώσω.