Να γράψεις για το ηλιοβασίλεμα μου λέει, στη Σαντορίνη κι όχι αυτά που κάθεσαι και γράφεις για βουνά οπού βουτάει ο ήλιος, ποιος στάθηκε ποτέ να βλέπει τον ήλιο που βασιλεύει στα βουνά μα έχω γράψει, διαμαρτύρομαι, κι αν έχω γράψει για Αιγαίο και Σαντορίνη, μ’ έπνιγε το δίκιο μου, όχι αυτά, επιμένει, όχι αυτά για ηφαίστεια και ψημένες ζωγραφιές, χωλούς θεούς, αινίγματα παλιά για τους ποιητές, οι δυσκολίες των χαρτογράφων, η κατάδυσή σου, λατομεία της Πάρου, να γράψεις για το ξακουστό ηλιοβασίλεμα στην Οία όπου το πλήθος φερμένο απ’ άκρη κόσμου συνωθείται, κάθεται οκλαδόν πειθαρχικά, συντονισμένο θαυμάζει δυτικά, φωτογραφίζει, κι όταν ο ήλιος χάνεται στη θάλασσα ξεσπάει αυθόρμητα σε καλοκουρδισμένο χειροκρότημα