Δεν είναι ο κόσμος μας αυτός που ονειρεύτηκα
Είμαι αδέσποτη ψυχή που τριγυρίζει
Δεν είναι ο κόσμος μας αυτός που ερωτεύτηκα
Δεν έχει κάτι από Αγάπη να θυμίζει

Ξένο κατάντησαν οι άνθρωποι το μέσα τους
Και κάθε μέρα όλο πιο ξένοι μεταξύ τους
Έρημοι στέκουν σε δρόμους που δεν άνθισαν
Νιώθουν τη θλίψη ν’ αγκαλιάζει το κορμί τους

Κοιτώ το μέλλον μας και μοιάζει μ΄ ένα τίποτα
Σαν καλοκαίρι που τον ήλιο έχουν κλέψει
Ουρλιάζει μέσα στη σιωπή μου η αλήθεια μου
Έχει το θάρρος και τη δύναμη ν’ αντέξει


Μια περηφάνια δήθεν μια ανωτερότητα
Μας ξεχωρίζει σε μικρούς και σε μεγάλους
Με του Ιούδα το φιλί πόσοι σε φίλησαν
Σε πρόδωσαν από συμφέρον κι άθελά τους

Δεν είναι ο κόσμος αυτός που ερωτεύτηκα
Δεν είναι ο κόσμος αυτός που ονειρεύτηκα

Κοιτώ το μέλλον μας και μοιάζει μ΄ ένα τίποτα
Σαν καλοκαίρι που τον ήλιο έχουν κλέψει
Ουρλιάζει μέσα στη σιωπή μου η αλήθεια μου
Έχει το θάρρος και τη δύναμη ν’ αντέξει - Χ3

Ουρλιάζει μέσα στη σιωπή μου η αλήθεια μου
Έχει το θάρρος και τη δύναμη ν’ αντέξει