Έρημο φως,
λάμπα που τρέμει έξω απ’ το σπίτι
σαν το σπουργίτι το κρύο τζάμι χτυπά.

Θέλει να μπει
στο γκρι δωμάτιο που όλα χωράνε
όλα πονάνε, δεν του ανοίγω ξανά.

Έρημο φως,
μες στην κουζίνα γυρνώ σαν αράχνη
ζάχαρη άχνη πώς σκορπάει η ζωή.

Έρημο φως
κι ένα βιβλίο που ποτέ δε διαβάζω,
ποτέ δε γιορτάζω, μοναχός μου μετρώ.

Χρόνια παλιά
μέρη που ήθελα να ταξιδέψω
να ξοδέψω αυτή την ζωή.

Έρημο φως,
ένα κερί τρεμοπαίζει η ζωή μου,
το κορμί μου απόψε πώς σε ποθεί.

Έρημο φως,
ένα κερί τρεμοπαίζει η ζωή μου,
η ψυχή μου απόψε πώς θα σωθεί;