Έτσι ήσυχα φεύγω
για να μείνεις με την αγάπη σου,
την βαλίτσα μου παίρνω μην μου ανησυχείς.
Κοίτα μέσα τι έχω
μόνο λίγη αξιοπρέπεια
και με αυτή θα πηγαίνω μέχρι την άκρη της γης.

Αν ρωτήσουνε που μένω πες τους μια διεύθυνση
δείξε κάπου στον αέρα μια κατεύθυνση.
Έτσι και αλλιώς για μένα σπίτι ήσουν μόνο εσύ
τώρα εισιτήριο ένα για την κόλαση.

Να ‘μουν μια φορά στην θέση του,
να γινόμουνα το στόμα του,
να γινόμουνα το σώμα του που σε παίρνει αγκαλιά.
Να 'χα μια φορά την τύχη του,
να γινόμουνα τα βράδια του,
να γινόμουνα τα μάτια του όταν σε κοιτά.

Μην αισθάνεσαι τύψεις
έτσι είναι οι καρδιές ελεύθερες,
με τον άλλον να ανάψεις όσα κάψαμε εμείς.
Και μην μου εξηγήσεις
δεν ακούν οι σκιές οι δεύτερες,
πόρτα πίσω να κλείσεις και ευτυχισμένη να ζεις.

Αν ρωτήσουνε που μένω πες τους μια διεύθυνση
δείξε κάπου στον αέρα μια κατεύθυνση.
Έτσι και αλλιώς για μένα σπίτι ήσουν μόνο εσύ
τώρα εισιτήριο ένα για την κόλαση.

Να ‘μουν μια φορά στην θέση του,
να γινόμουνα το στόμα του,
να γινόμουνα το σώμα του που σε παίρνει αγκαλιά.
Να 'χα μια φορά την τύχη του,
να γινόμουνα τα βράδια του,
να γινόμουνα τα μάτια του όταν σε κοιτά.