Σαν άρχοντας Σαρακινός δυόμιση μπόι
με ένα σπαθί Αλεξανδρινό ξορκίζει το κακό,
άγκυρα ρίχνει στη χαρά στο γλέντι παραγάδι
και με μοσχάτο κόκκινο σέρνει γλυκό χορό.

Συμπόσιο στους ουρανούς παράγγειλε η νύχτα
κι από την Κρήτη φτάσανε με στάμνα οι τσικουδιές,
δοξάρια, λύρες, μουσικές κι αγάπες μεθυσμένες
ακούμπησαν στου σύμπαντος τις μικροφωνικές.

Aπ’ την Καλντέρα σαν περνά λάβα τον αγκαλιάζει
και στα κατάρτια τραγουδούν σμήνη θαλασσοπούλια,
σε ένα αργαλειό υφαίνανε οι νύχτες το φεγγάρι
σε καβαλέτο έμορφο τα άστρα στήναν γιορτή.

Συμπόσιο στους ουρανούς παράγγειλε η νύχτα
κι από την Κρήτη φτάσανε με στάμνα οι τσικουδιές,
δοξάρια, λύρες, μουσικές κι αγάπες μεθυσμένες
ακούμπησαν στου σύμπαντος τις μικροφωνικές.

Ανέμου ανάσα στα πανιά του καραβιού φυσάει
σε κύμα στέλνει μήνυμα μ’ ένα μικρό Ερμή,
να διαθλούνται στα νερά των αστεριών τα φέγγει
και να φωτίζουνε καρδιές σ’ άμμο ζωγραφιστές.

Συμπόσιο στους ουρανούς παράγγειλε η νύχτα
κι από την Κρήτη φτάσανε με στάμνα οι τσικουδιές,
δοξάρια, λύρες, μουσικές κι αγάπες μεθυσμένες
ακούμπησαν στου σύμπαντος τις μικροφωνικές.