Έτσι όπως γύριζε στην πλάση
κι έψαχνε αγάπη να χορτάσει
βρήκε ένα κουκί κι ένα ρεβίθι
κρύφτηκε βαθιά σε παραμύθι
έστειλε την ζήση του στη λήθη
κι όπως αναζήταγε εσένα
βρήκε τα όνειρά του τα χαμένα.

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ζωή σας τυλιγμένη
κλότσο δώστε να γυρίσει κι η καρδιά σας να αρχινήσει,
με στημόνι και υφάδι σ’ αργαλειό να την υφάνει
την αγάπη σ’ ένα βράδυ.

Κάλπαζε σε θάλασσας λιβάδια
φεγγαρόφωτα έψαχνε τα βράδια
με τις αστραπές μονομαχούσε
χάδια από τα νέφαλα ζητούσε
σ’ άγριες κορφές που ξενυχτούσε
κι άλλοτε στ’ αστέρια όταν μιλούσε
μοναχά για σένανε ρωτούσε.

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ζωή σας τυλιγμένη
κλότσο δώστε να γυρίσει κι η καρδιά σας να αρχινήσει,
με στημόνι και υφάδι σ’ αργαλειό να την υφάνει
την αγάπη σ’ ένα βράδυ.

Ήσουν στ’ όνειρο του συννεφάκι
χιόνι και φωτιά γλυκύ χαδάκι
Φθινοπωρινή ήσουν ηλιαχτίδα
στην ματιά του χρυσή ελπίδα
ματωμένη φεγγαριού λεπίδα
στο ποτήρι του η στερνή σταγόνα
ήλιος λαμπερός μες τον χειμώνα.

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ζωή σας τυλιγμένη
κλότσο δώστε να γυρίσει κι η καρδιά σας να αρχινήσει,
με στημόνι και υφάδι σ’ αργαλειό να την υφάνει
την αγάπη σ’ ένα βράδυ.