Τραγούδησα θλιμμένους ποιητές
περπάτησα τον κόσμο των ονείρων,
συλλάβισα ζωγράφους κι εραστές
στις τέσσερις γωνιές των πέντε ηπείρων.

Ψιθύρισα ρυθμούς μοναχικούς
της έρημης ψυχής είδα τα φώτα,
προκρίθηκα, σχεδόν στους τελικούς
αυτούς που δεν αγγίζουν καθεστώτα.

Κι απόψε, μες στο φως του φεγγαριού,
πικρό, γλυκό τραγούδι σου χρωστάω,
να βάλεις μες στη χούφτα ενός χεριού
και μες στην άλλη ένα ‘σ’ αγαπάω’.

Άλλαξα πλανήτη κι ουρανό,
δάκρυ, σκηνικό και προσωπείο,
σε άλλη γη, σε ομίχλη να κρυφτώ
σ’ άλλον μονόδρομο, σ’ άλλο τοπίο.

Κι απόψε, μες στο φως του φεγγαριού,
πικρό, γλυκό τραγούδι σου χρωστάω,
να βάλεις μες στη χούφτα ενός χεριού
και μες στην άλλη ένα ‘σ’ αγαπάω’.