Ν’ ανοίξει η Αμμόχωστος, λένε.
Ν’ ανοίξει η Αμμόχωστος, λένε,
ν’ ανοίξει η Αμμόχωστος
σαν να πρόκειται για φαρμακείον.

Η Αμμόχωστος διανυκτερεύει, λοιπόν,
αν δεν το ξέρατε από Αυγούστου δεκατέσσερις,
χίλια εννιακόσια εβδομήντα τέσσερα.

Μέρα νύχτα δέχεται
συνταγές ελπίδας για απελευθέρωση.

Ανοιχτή είναι η πόλη.
Ανοιχτή είναι η πόλη
ανοιχτή, δίχως κάγκελα, δίχως κρικέλια.

Απλά δεν πέρασε κανείς
να παραλάβει τη λευτεριά του.

Ν’ ανοίξει η Αμμόχωστος, λένε.
Ν’ ανοίξει η Αμμόχωστος, λένε,
ν’ ανοίξει η Αμμόχωστος
σαν να πρόκειται για καφενείον.