Ικαριώτικο κρασί πίνω εγώ, πιες κι εσύ,
πίνω εγώ, πιες κι εσύ.
Είδα μπρος μου αντικρυστό
το Δεκαπενταύγουστο, το Δεκαπενταύγουστο.

Ο γρέγος κι ο σιρόκος μου πήραν τα μαλλιά
και τ’ άπλωσαν στο χάρτη Παναγιά μου
μ’ όλα σου τα φιλιά.
Πιάσε με από τη μέση και βρες μου ποιο νησί
είναι του κόσμου η θέση Παναγιά μου
που θα ‘μαστε μαζί.

Ζωοδόχε μου πηγή ρίξε μια σταλιά στη γη,
ρίξε μια σταλιά στη γη.
Και τριγύρω απ’ τα νησιά ρίξε μου τη θάλασσα,
ρίξε μου τη θάλασσα.

Ο γρέγος κι ο σιρόκος μου πήραν τα μαλλιά
και τ’ άπλωσαν στο χάρτη Παναγιά μου
μ’ όλα σου τα φιλιά.
Πιάσε με από τη μέση και βρες μου ποιο νησί
είναι του κόσμου η θέση Παναγιά μου
που θα ‘μαστε μαζί.

Γκρεμίστηκαν τ’ αστέρια και τα πατώματα
και μείνανε τα χέρια να κρατάνε
στη γη τα σώματα.
Πιάσε με από τη μέση και βρες μου ποιο νησί
είναι του κόσμου η θέση Παναγιά μου
που θα ‘μαστε μαζί.

Εσύ είσαι το σταφύλι κι εγώ το τσάμπουρο
φίλα με εσύ στα χείλη Παναγιά μου
κι εγώ στο μάγουλο.