Φτερά κουρελιασμένα, αγάπες σιωπηλές,
φιλιά ερειπωμένα όλα μιλούν για χθες.
Το σήμερα, το αύριο και το μέλλον
υπόθεση είναι μόνο των αγγέλων.

Υπόθεση μιας δίκης, ενός φόνου
σκοτώνοντας τον αίτιο του πόνου.

Μια νύχτα που’ χα κρίση κι ήθελα συντροφιά
όσα μου ‘χες χαρίσει τα ‘ριξα στη φωτιά.
Το σήμερα, το αύριο θαρρούσα
πως ήταν σωτηρία που αγνοούσα.

Μα πάντα η ανάμνηση σκοτώνει
κι οι δυο μαζί θα ζούσαμε πιο μόνοι.

Τα ‘καψα αυτά τα χέρια κι εγώ δεν είμαι αυτός
κάηκε κι ένα σπίτι κι κόσμος ο μισός.
Τα σήμερα, το χθες βιογραφία
κακές σκιές σε μια ακτινογραφία.

Στο αίμα σου που ορκίζομαι πως ήπια
τα πίστευα όλα όσα σου είπα.

Μια νύχτα που’ χα κρίση κι ήθελα συντροφιά
όσα μου ‘χες χαρίσει τα ‘ριξα στη φωτιά.
Το σήμερα, το αύριο θαρρούσα
πως ήταν σωτηρία που αγνοούσα.

Μα πάντα η ανάμνηση σκοτώνει
κι οι δυο μαζί θα ζούσαμε πιο μόνοι.