Που είσαι τώρα μάτια μου,
βρες με στα κομμάτια μου
χάθηκα και χάνομαι
σ' όλα αυτά που αισθάνομαι
απ' τον φόβο πιάνομαι
μα ήρωας το παίζω δυνατός.

Μια ήμουν παράδεισος, μια σκέτη άβυσσος
μια είμαι το αστέρι σου, μια το μαχαίρι σου.
Δώσε μου το χέρι σου
και βγάλε τα σκοτάδια μου στο φως.

Μάθε μου τον έρωτα, μάθε μου να αντέχω
και να αφήνομαι, να δίνομαι, να γίνομαι Θεός.
Μόνο με εσένα να συγκρίνομαι
να είμαι το όνειρό σου, ο άνθρωπός σου,
ο κόσμος και ο σκοπός σου
το κύμα κι ο βυθός σου για πάντοτε δικός σου,
μάθε μου να 'μαι αυτός.

Που είσαι τώρα μάτια μου
στα άδεια μονοπάτια μου
σ' αγαπάω φώναξα
και ίσως να σε τρόμαξα,
τώρα όμως σώπασα
κι εσένα περιμένω τι θα πεις.

Κοίτα με κατάματα έτσι έχουν τα πράγματα
τόσα εμείς αντέξαμε, το κρυφτό μας παίξαμε
μα ψάχνω την αγάπη σου
και όχι να 'μαι εγώ ο νικητής.

Μάθε μου τον έρωτα, μάθε μου να αντέχω
και να αφήνομαι, να δίνομαι, να γίνομαι Θεός.
Μόνο με εσένα να συγκρίνομαι
να είμαι το όνειρό σου, ο άνθρωπός σου,
ο κόσμος και ο σκοπός σου
το κύμα κι ο βυθός σου για πάντοτε δικός σου,
μάθε μου να 'μαι αυτός.