Να σταματάει το μυαλό μου στην ευθεία
με την φωνή σου στα καμένα μου ηχεία,
κλειστό παράθυρο και πάνω μου η στάχτη
εσύ που χάθηκες, που πήγε τόση αγάπη.

Να σταματάει η καρδιά μου στο φανάρι
και ο διπλανός είσαι καλά να μου κορνάρει,
τι να του πω και πως να του το εξηγήσω
ότι πεθαίνω να γυρίσεις πάλι πίσω.

Σε κατηγορώ για εγκατάλειψη,
για διπλή ζωή, για εκμετάλλευση.
Σε κατηγορώ για ανωριμότητα,
πάνω από όλα για πλαστή ταυτότητα.

Σε κατηγορώ μισός αν έμεινα,
κάθε σου φιλί ήταν και ένα έγκλημα.
Χίλια σ' αγαπώ και κάτσε μέτρα τα
σε κατηγορώ που μου πες ξέχνα τα.

Να ξεκινάνε οι βδομάδες μου με Τρίτη
και το αμάξι μου να το 'χω κάνει σπίτι,
αυτή η αρρώστια ένα τέρμα κάπου να 'χε
εσύ που χάθηκες, ποια γη να σε κατάπιε.

Σε κατηγορώ για εγκατάλειψη,
για διπλή ζωή, για εκμετάλλευση.
Σε κατηγορώ για ανωριμότητα,
πάνω από όλα για πλαστή ταυτότητα.

Σε κατηγορώ μισός αν έμεινα,
κάθε σου φιλί ήταν και ένα έγκλημα.
Χίλια σ' αγαπώ και κάτσε μέτρα τα
σε κατηγορώ που μου πες ξέχνα τα.