Μπαίνω μες στο Studio 54,
και βλέπω τη δική σου τη μορφή,
σε κοιτάω, μου χαμογελάς και έρχομαι,
είσ’ η αιτία κι είμ’ η αφορμή.

Ο DJ δίνει ρέστα πάλι σήμερα,
και παίζει την πιο high μουσική,
πίνουμε, χορεύουμε, μαζί ιδρώνουμε
και έτσι παίρνει νόημα η στιγμή.

Είσαι σαν έργο τέχνης,
που ‘φτιαξε ο Andy Warhol,
είσαι σαν έργο τέχνης,
Pop Art, Art Pop, Pop Art, Art.

Pop, Pop, Pop, Pop, Pop, Pop,
νιώθω τις αισθήσεις μου να χάνω,
και τις παραισθήσεις μου με πάθος ν’ αγκαλιάζω.
Νιώθω τις αισθήσεις μου να χάνω,
και στο παραλήρημα του νου μου να βουλιάζω.

Είμαι μες στο Studio 54,
κι απ’ τ’ άρωμά σου έχω εθιστεί,
σε καρφώνω και τα μάτια μου από πάνω σου
δεν ξεκολλάνε ούτε μια στιγμή.

Μες στη Disco όλα τα φώτα τρεμοπαίζουνε
και πέφτουνε επάνω μας βροχή,
με το άγγιγμά σου μπαίνω σ’ άλλη διάσταση
κι από το σώμα μου τώρα έχω βγει.

Είσαι σαν έργο τέχνης,
που ‘φτιαξε ο Andy Warhol,
είσαι σαν έργο τέχνης,
Pop Art, Art Pop, Pop Art, Art.

Pop, Pop, Pop, Pop, Pop, Pop,
νιώθω τις αισθήσεις μου να χάνω,
και τις παραισθήσεις μου με πάθος ν’ αγκαλιάζω.
Νιώθω τις αισθήσεις μου να χάνω,
και στο παραλήρημα του νου μου να βουλιάζω.

Βγαίνω απ’ το Studio 54.