Με ρωτάς
αν μοσχοβολούν ακόμα λεμονιές,
το φεγγάρι αν ξαπλώνει στις ελιές,
αν γεννιούνται αετοί και πειρατές,
με ρωτάς.

Με ρωτάς
αν ανθίζουν μαντζουράνες στις αυλές
συννεφάκια αν σκαρφαλώνουν πάνω στις αμυγδαλιές,
αν ακόμα πανηγύρια στήνονται τις Κυριακές.

Με ρωτάς,
τρέμεις μες στην αγκαλιά μου και σκορπάς,
νοσταλγείς μια πατρίδα, μια αλύτρωτη ηλιαχτίδα,
το στολίδι μιας αθάνατης καρδιάς.

Με ρωτάς
αν στολίζουν τους μπαξέδες κερασιές,
αν κοιμούνται οι νεράιδες στις μηλιές,
αν ακούγονται αμανέδες στις γιορτές,
με ρωτάς.

Με ρωτάς
αν τα δάκρυα γιατρεύουν τις πληγές,
τριαντάφυλλα αν μυρίζουν τα στενά στις γειτονιές
στις ταβέρνες αν χορεύουν μεθυσμένες ζεϊμπεκιές.

Με ρωτάς,
τρέμεις μες στην αγκαλιά μου και σκορπάς,
νοσταλγείς μια πατρίδα, μια αλύτρωτη ηλιαχτίδα,
το στολίδι μιας αθάνατης καρδιάς.
Μη φοβάσαι μάτια μου έτσι είναι η ζωή
ένας κύκλος που γυρίζει πάλι απ’ την αρχή.
Τι κι αν όλα χάθηκαν είμαστε μαζί
η αγάπη είναι αρκετή ότι κι αν συμβεί.

Μη φοβάσαι μάτια μου είμαστε μαζί.