Πάρε με και πεσ' μου τι να πω
ότι θες κι εγώ θα θέλω,
όπου πας κι εγώ θα 'ρθω
παραδέχομαι χρωστάω λογαριασμό
με μια τρύπα στη σελήνη
και ένα πόθο μοχθηρό
(στο δικό σου αστερισμό)

Να τη η παραλία μας, ανοιχτή,
η αυτοκρατορία μας
μίλα μου γυμνά, έβενος στα σκοτεινά,
στα τυρκουάζ, στα γαλανά.

Δείξε μου, μη κρύβεις τι κρατάς
δύο πλανήτες, δύο λιοντάρια
που στην άμμο σεργιανάς.
Καταπάνω μου το κύμα σου ξεσπάει
μια με πνίγει, μια με σώνει,
δε θα μάθω που πάει.

Να τη η παραλία μας στη παλάμη σου φωτιά
καίει τη λαγνεία μας, φανερά,
σ’ αγκαλιάζω σαν νερό
φίλα με γυμνά, έβενος στα σκοτεινά
μπόσα νόβα πες ξανά.