Μ’ άφησες μόνο, μόνο για μόνο
χάθηκες στην πολιτεία
για να σε ψάχνω κάτω απ’ τον πόνο
σαν μια χαμένη ευκαιρία.

Κι όσο πλησιάζω
μέρα με τη μέρα στην απελπισία
τρέχω με απόγνωση
μήπως σ’ ανταμώσω στην αφετηρία.

Κι όσο πλησιάζω
ώρα με την ώρα στο πικρό μου τέρμα,
τρέμω με τη σκέψη
μήπως η αγάπη σου ήταν ένα ψέμα.
Χάνω το μυαλό μου με τον εαυτό μου.

Μ’ άφησες μόνο, μόνο για μόνο
μπαίνει η ζωή μου στο αρχείο,
έχασα τον κόσμο, έχασα το χρόνο
κι έγινα για σένα σίγουρα ένα αστείο.

Κι όσο πλησιάζω
μέρα με τη μέρα στην απελπισία,
τρέχω με απόγνωση
μήπως σ’ ανταμώσω στην αφετηρία.

Κι όσο πλησιάζω
ώρα με την ώρα στο πικρό μου τέρμα,
τρέμω με τη σκέψη
μήπως η αγάπη σου ήταν ένα ψέμα.
Χάνω το μυαλό μου με τον εαυτό μου.