Μες στη σκιά σου αξημέρωτα
τα βράδια μου περνούσα,
κατάματα σε κοίταζα
τον πόνο μου ξεχνούσα,
μα ξάφνου εσύ χανόσουνα
κι εγώ σ΄ αναζητούσα.

Δεν υπάρχει τίποτα,
δεν υπάρχει ελπίδα
τα όνειρα μου σβήσανε
τα πήρε η καταιγίδα.
Κι ακόμα δεν σε είδα,
ανώφελα περίμενα
να βγει μια ηλιαχτίδα.

Μες στη σκιά σου αξημέρωτες
οι νύχτες μου μεγάλες,
στα μάτια μου το δάκρυ μου
σαν της βροχής τις στάλες,
χωρίς εσένα αγάπη μου
θα ‘ρθουνε πίκρες κι άλλες.

Δεν υπάρχει τίποτα,
δεν υπάρχει ελπίδα
τα όνειρα μου σβήσανε
τα πήρε η καταιγίδα.
Κι ακόμα δεν σε είδα,
ανώφελα περίμενα
να βγει μια ηλιαχτίδα.