Το νούμερο αυτό
πάντα σε σχίζει στη μέση
και στο τηλέφωνο ορμάς
για να το σχηματίσεις,
να ζητήσεις συγγνώμη,
πάλι για να με βρίσεις.

Κι όλο καλείς, ξανακαλείς
με χέρια ιδρωμένα.
Η κάθε κλήση μια πληγή
κι όμως δεν βγάζει αίμα.

Στον ήχο αυτό
θα πετιέμαι τις νύχτες,
μα πριν προλάβω να σου πω
ότι σε θέλω ακόμα,
θα ’χει σπάσει η φωνή μου,
θα ’χει κλείσει η γραμμή.

Κι όλο καλείς, ξανακαλείς
με χέρια ιδρωμένα.
Η κάθε κλήση μια πληγή
κι όμως δεν βγάζει αίμα.