Ο λύκος σκάτζαρε γυρτός στην μπουκαπόρτα
έκλαψε μόνο δυο φορές
ήταν που θά `παιρνε ψυχές
σαν την οχιά πρίν ζευγαρώσει...

Θα τον παντρεύανε στην Χίο
κι αυτός την έκανε κρυφά
πήδηξε πάνω σ’ ένα πλοίο
απ’ τα βαπόρια τα σταχτιά !
Κερνούσε μόνο τις Δευτέρες
δεν γούσταρε τις άλλες μέρες
κι όταν του χάριζαν βιβλία
τα ‘σκιζε όλα με μανία !

Κι έλεγε εγώ είμαι της θάλασσας θεριό
κι έκανε τούμπες σαν το δελφίνι στο νερό!

Τον είχαν λέει υπνωτίσει στην Σανγκάη
δυό κιτρινιάριδες με κόκκινα κολάν
πολλά τους έδωσε μα άξιζε τον κόπο
ακόμη και τα παραμύθια τα πουλάν !
Μαύρη γαζέλα ήταν λέει όπως θυμάται
στην προηγούμενη για δαύτονα ζωή
κι αυτό το έλεγε με τόση περηφάνεια
που εγώ σε άνθρωπο δεν έχω ματαδεί!

Ποτέ του δε μιλούσε για γυναίκες
κι αν τύχαινε και έβλεπε καμιά
με τούμπες έτρεχε πρός την καμπίνα
και γυάλιζε μαχαίρια κρητικά !
Ήταν νομίζω της νυχτιάς καραβοκύρης
βόλευε πάντα τα ταξίδια στις ντοκούς
είρθε νομίζω μια αναίσθητη Δευτέρα
πού η γαζέλα μας κερνούσε κεραυνούς!