Είχα ένα ριγέ σακάκι διπλοσταυροκουμπωτό
το φορούσα με μεράκι σαν ερχόμουν να σε δω
Τώρα κρέμεται στο ράφι ξεχασμένο κι ορφανό
το παλιό ριγέ σακάκι μου το διπλοσταυροκουμπωτό

Ξεχασμένη ξεγραμένη μες στο ράφι όμως μένει
κι η μεγάλη μας αγάπη αγκαλιά με το σακάκι μου
το σταυροκουμπώτο το διπλοσταυροκουμπωτό

Κάθε μέρα μου γκρινιάζει η μανούλα μου γι’ αυτό
θέλει λέει να το δώσει σε κανένα πιο φτωχό
μα δεν ξέρει πως για μένα είναι άγιο φυλαχτό
το παλιό ριγέ σακάκι μου το διπλοσταυροκουμπωτό