Πού με πηγαίνει αυτό το φως,
αλήθεια που με πάει;
Μοιάζει να φεύγει προς τα εμπρός
μα όλο πίσω γυρνάει

Δρόμοι από χώμα κι ουρανό
και θάλασσας αλμύρα
πόσες γιατρέψατε πληγές,
πόσα για μένα πήρα;

Ήταν να φύγουμε μαζί
όμως πηγαίνω μόνος.
Ήταν ν’ ανοίξουμε πανιά
μα δε μας πήρε ο χρόνος.

Ήταν να φύγουμε μαζί
όμως πηγαίνω μόνος.
Μόνος παλεύω τον καιρό
κι όπου με βγάλει ο δρόμος.

Πετάει και τρέχει βιαστικό
κι αυτό το καλοκαίρι,
έρχεται προς το μέρος μας,
κάνει πως δε μας ξέρει.
Που μας πηγαίνει αυτό το φως
αλήθεια που μας πάει;
Μοιάζει να φεύγει προς τα εμπρός
μα όλο πίσω γυρνάει.

Ήταν να φύγουμε μαζί
όμως πηγαίνω μόνος.
Ήταν ν’ ανοίξουμε πανιά
μα δε μας πήρε ο χρόνος.

Ήταν να φύγουμε μαζί
όμως πηγαίνω μόνος.
Μόνος παλεύω τον καιρό
κι όπου με βγάλει ο δρόμος.