Γύρω σκοτάδι
ούτε ένα φως
τώρα κοιμάται η πολιτεία
Κανείς το δίκιο δεν ζητά
μέσα στου ύπνου τη μαγεία

Τώρα οι πλούσιοι κι οι φτωχοί
δεν βλέπουνε την διαφορά τους
Και δε δακρύζει η ψυχή
παρά μονάχα στα όνειρά τους

Την ώρα ετούτη στοργικά
όλους η νύχτα αγκαλιάζει
Και ούτε ζήλεια ούτε καημός
την σκέψη τους δεν την ταράζει

Θεέ μου μια μέρα να ξημέρωνε
κι όλος ο κόσμος να ημέρωνε
Να μην υπήρχανε τα πάθη
να διορθώνονταν τα λάθη
Κι όλοι μαζί αδερφωμένοι
ν’ αγκάλιαζαν την οικουμένη
Κι όλων τα χείλη πέρα ως πέρα
με μιας θα λέγαν καλημέρα

Θεέ μου θα χαμογελούσες
όλο αγάπη και γαλήνη
Και καθετί θα συγχωρούσες
που μέχρι τώρα έχει γίνει