Πήρα το βαρώνο μου το σκύλο,
κι είπα απ’ το άστυ να τη δίνω,
χρόνια με ανάλλωσα στην πόλη,
ένα αναλλώσιμο είμαστ’ όλοι.

Στη ζωή μου έχω ένα φίλο,
το βαρώνο μου το μαύρο σκύλο,
όλους σας διέγραψα εντέλει,
όλοι μου την είχατε στημένη.

Πήρα το βαρώνο μου το σκύλο,
κι είπα απ’ τη μπόχα να ξεφύγω,
χρόνια με ξοδεύατε στην πόλη,
ίδιοι κι απαράλλαχτοι είστε όλοι.

Στη ζωή μου έχω ένα φίλο,
μη μου ενοχλήσετε το λύνω,
κούτσα, κούτσα παίρνω τα σοκάκια,
χόρτασα ψευτιές και παλαμάκια.