Σε χίλιους δυο μπελάδες
για σένα μπλέκουμαι.
Στη γειτονιά σου όλοι
για αλήτη μ’ έχουνε.

Τόσα στο κατώφλι σου
βράδια ξαγρυπνώ.
Άνοιξε για λίγο την πόρτα!
Πώς ν’ αντέξω, πώς;
Αχ, δεν μπορώ μοναχός.

Τι τάχα σού ’χω φταίξει
και μάγια μού ’κανες
και με κακολογούνε
στις γύρω γειτονιές.