Φως μες στα μάτια μου,
φως και στην ψυχή μου,
από μπροστά μου πέρασε,
ολόκληρη η ζωή μου. Φως.

Τώρα πια το βράδυ,
γέμισε με φως,
μυρίζω σαν καμένος,
πως να ξεχάσω πως. Πως.

Το φως του ήλιου αδύναμο,
του φεγγαριού πιο λίγο,
τίποτα πιο φωτεινό,
απ’ την ψυχή που δίνω. Φως.

Μια ζωή μονάχος,
έρημος, σκυφτός,
ποιος το περίμενε,
να πάρω λίγο φως. Φως.