Ζητάς πολλά, το χρόνο σκορπάς
Τι ψάχνεις να βρεις, τι θέλεις να δεις
Μη ζητάς ξανά μια νέα αρχή
Χωρίς να ξέρεις τι κρύβεις βαθιά στη ψυχή
Δεν μπορεί εδώ κανείς να σωθεί
Χωρίς να θέλει να πάρει αυτό που ποθεί
Αν αγάπη δε τρέφει στον εαυτό του
Και αφήνει θαμμένο το όνειρο του
Καμιά ελπίδα δε ζει στο τόπο αυτό
Όταν την έχουν ξεχάσει εδώ και καιρό

Και η θέση στον ήλιο είναι κλεισμένη
Κανείς δε θα μείνει να σε περιμένει
Όσο κρύβεσαι, απομακρύνεσαι
Μέσα σε τοίχους κλείνεσαι και σβήνεις μια ζωή
Μου λες ξανά πως έχεις χαθεί
Με φώτα σβηστά ποιος θες να σε δει
Με πόρτες κλειστές ανοίγουν πληγές
Η αγάπη δε βλέπει, σε προσπερνά
Το μυαλό σου τώρα χαμένο βαθιά
180 μοίρες μακριά