μ’ ανάκατη τη γλώσσα του μυαλού
του λογικού την άκρη που τήνε λένε
τρέλλα συλλογιέμαι.
τρελό το όνειρο.
ταράζει μου τα σύμπαντα.
ιόντα ηλεκτρικά ραντίζουν τις αντέννες.
ακούραστα ηλεκτρόνια ψάχνουν για τις ενώσεις.
ερώτων πάθη έμμονες ιδέες αγγελικά μεγέθη.
το αύριο θέλει ελπίδα; εσένα;
τη φλόγα προμηθέα;
με το ρυθμό των νταουλιών, σφιχτά με τα κορμιά, στο χώμα ας κυλιστούμε.
ας δονιστούμε με τη γη, δυνάμεις να μας δώσει.
να δέσουμε τους γόρδιους, δεσμούς ονειρεμένους.