Βραδιάζει, ομίχλη έρχεται,
πάνω στο τζάμι τ’ όνομά σου θα χαράξω.
Σταλάζει, η μπόρα έρχεται.
Πού νά ’βρω δύναμη βοήθεια να φωνάξω;

Σε νοσταλγώ, σαν μια ανάμνηση παλιά σε νοσταλγώ,
είσαι το όνειρο που έγινε κομμάτια.
Σε νοσταλγώ σαν τη γλυκιά την Παναγιά,
είσαι το δάκρυ που πλημμύρισε τα μάτια.
Σε νοσταλγώ, σε νοσταλγώ.

Χαλάζι στο τζάμι φαίνεται,
σ’ αυτόν τον φόβο δεν μπορώ πια να βαστάξω.
Βραδιάζει, εσύ πού βρίσκεσαι;
Να ’ρθείς κοντά μου λαχταρώ να σου φωνάξω.

Σε νοσταλγώ...