Είναι χειμώνας κι όπως πρέπει θα ντυθώ το βράδυ που έρχεται.
Και κάποιο λάθος που στο σώμα μου χρωστώ ο νους δεν το δέχεται.
Κι αν φύγω από δω με σένα δύσκολα τελειώνω,
μέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό.

Μα εσύ συνέχεια με κερδίζεις
για μια ζωή νικάς
Σκληρά μακριά μου φεύγεις
μα πιο σκληρά γυρνάς

Είναι χειμώνας τα παράθυρα ανοιχτά μα ήδη αρρώστησα.
Ξέρεις καλά πως στα παράλογα μπροστά το κόστος δε ρώτησα.
Κι αν φύγω από δω θα αλλάξω πρόσωπο σαν κλέφτης.
Μέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό.