Κάτι παίζει στη ζωή σου καιρό κι έχω μείνει στην απέξω εγώ
νιώθω κάτι πως κρατάς μυστικό κι υποψιάζομαι πως σε μοιράζομαι
ώρες πια πολλές κρατά ο καφές που δήθεν σε καλούν να πας κολλητές
σ’ έχουν πνίξει τελευταία οι δουλειές για μένα βιάζεσαι και κάπου χάνεσαι

Τίποτα δε συμβαίνει απ’ όλα αυτά να το βάλεις στο μυαλό σου αυτό καλά
μόνο για σένα έχω μάτια μόνο καίγομαι και ματώνω πόσο σε αγαπώ
μόνο για σένα μέρα νύχτα λιώνω σ’ έχω σαν οξυγόνο μέσα μου για να ζω

Συνεχώς το κινητό σου κοιτάς που `χει πάρει τελευταία φωτιά
κι απαντάς μπροστά μου ψιθυριστά χωρίς ονόματα και με μισόλογα
λες πως τα `χω φανταστεί όλα αυτά πως όλα είναι όπως ήταν παλιά
μου χει πάρει η ζήλεια λες τα μυαλά και σ’ υποπτεύομαι δε σ’ εμπιστεύομαι

Τίποτα δε συμβαίνει απ’ όλα αυτά να το βάλεις στο μυαλό σου αυτό καλά
μόνο για σένα έχω μάτια μόνο καίγομαι και ματώνω πόσο σε αγαπώ
μόνο για σένα μέρα νύχτα λιώνω σ’ έχω σαν οξυγόνο μέσα μου για να ζω

Βλέπω η ζήλεια σ’ έχει φτάσει ως εκεί να θεωρείς και τη σκιά σου απειλή
για χαλάρωσε για λίγο γιατί πια δε παλεύεσαι αφού τρελαίνεσαι
ύποπτα μου φαίνονται όλα αυτά δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά
μόνο για σένα έχω μάτια μόνο καίγομαι και ματώνω πόσο σε αγαπώ
μόνο για σένα μέρα νύχτα λιώνω σ’ έχω σαν οξυγόνο μέσα μου για να ζω
μόνο για σένα έχω μάτια μόνο καίγομαι και ματώνω πόσο σε αγαπώ
μόνο για σένα μέρα νύχτα λιώνω σ’ έχω σαν οξυγόνο μέσα μου για να ζω