Πες μου και γιάντα τη χτυπάς με τόση δα μανία
καρδιά που γίνεται για ‘σε καθημερνώς θυσία

Μ’ έκανες και σ’ αγάπησα και τώρα μ’ απαρνιέσαι
εσύ δεν είσαι χριστιανή θεό δε συλλογιέσαι