Γύρνα φτερωτή του μύλου να περάσει το νερό,
μέριασε θολό ποτάμι να `ρθει το συμπεθεριό,
έβγα στ’ άσπρο σου μπαλκόνι φεγγαράκι μου χρυσό.

Τραγουδάνε τα νιογάμπρια και περνάν τον ποταμό,
λάμπει στο χορτάρι η πάχνη, φτάνει το συμπεθεριό.
Μέλι θα γιομίσει τώρα κάθε μύγδαλο πικρό.

Γύρνα φτερωτή του μύλου να περάσει το νερό
κι απ’ τον ποταμό που λάμπει να `ρθει το συμπεθεριό,
έβγα στ’ άσπρο σου μπαλκόνι φεγγαράκι μου χρυσό.