Να `μουνα ψύλλος, μάτια μου,
παντού για να τρυπώνω,
το τρυφερό κορμάκι σου
να το κεντώ με πόνο.

Ψύλλος θα γένω, άπονη,
αφού δε με λυπάσαι,
και θα `ρχομαι να σε τσιμπώ
την ώρα που κοιμάσαι.

Πες μου το ναι, τσαχπίνα μου,
πριν να το μετανιώσεις,
γιατί από μένα, άπονη,
ποτέ δε θα γλιτώσεις.

Πάψε λοιπόν τις μπαμπεσιές
και άσε τα γινάτια,
μη θέλεις οι καρδούλες μας,
να γίνουνε κομμάτια.

Πάψε λοιπόν τις μπαμπεσιές,
και άσε τα γινάτια,
για σένα τίγρης θα γενώ
για τα γλυκά σου μάτια.