Φοβέρες δε με σκιάζουνε,
φιλιά δε με διχάζουνε,
αφού έχω εσένα μάτια μου,
έχω τον κόσμο όλο.

Στον έρωτά σου ατρόμητος,
εγίνηκα κι αυθόρμητος,
θα στο φωνάζω ώστε να ζω,
πως σ’ αγαπώ και λιώνω.

Αδύνατον να σ’αρνηθώ,
δεν κάνω εγώ μακριά σου,
θ’ανεζητώ τα χάδια σου,
και τα γλυκά φιλιά σου.

Αδύνατον να σ’αρνηθώ,
για θέλημα του κόσμου,
γιατ’είσαι ότι αγαπώ,
είσαι ο άνθρωπός μου.

Για ’σένα όλα τα μπορώ,
για ότι κι αν λένε αδιαφορώ,
να σε αγγίξουν δεν μπορούν,
στη θέση που σε βάζω.

Δε μου φουσκώνουν τα μυαλά,
η αγάπη σου με κυβερνά,
για το χρυσάφι όλης της γης,
μωρό μου δε σ’αλλάζω.

Αδύνατον να σ’αρνηθώ,
δεν κάνω εγώ μακριά σου,
θ’ανεζητώ τα χάδια σου,
και τα γλυκά φιλιά σου.

Αδύνατον να σ’αρνηθώ,
για θέλημα του κόσμου,
γιατ’είσαι ότι αγαπώ,
είσαι ο άνθρωπός μου.