Λόγια σκληρά ζήλιες φριχτές
δεν μπόρεσα μαζί σου άκρη να βρω
το σήμερα χειρότερο απ’ το χτες
και τ’ αύριο απ’ το σήμερα πιο μαύρο

Κάθε λεπτό κάθε στιγμή
αντί να είν’ η άνοιξη κοντά μας
κοπάδια υποψίες και θυμοί
κρατάνε συντροφιά στον έρωτά μας

Δεν είν’ αυτή ζωή, δεν είναι
κι οι δυο πνιγόμαστε στης ζήλειας τους καπνούς
γι’ αυτό αγάπη μου σύννεφο γίνε
και φύγε απόψε για ξένους ουρανούς

Μ’ αφού το πείσμα μας συγκρατεί
κοντά μου απόψε για λίγο μείνε
κι έπειτα φύγε, φύγε γιατί
δεν είν’ αυτή ζωή, δεν είναι

Τό `χω σκεφτεί από καιρό
πως πρέπει μια βραδιά θολή και κρύα
να δώσουμε ένα τέλος σοβαρό
στην όμορφή κι απλή μας ιστορία

Μα θα στο πω ορθά κοφτά
κι αν σκόρπισε ο χρόνος τα όνειρά μας
κι αν έχουν γίνει στάχτη όλ’ αυτά
μια σπίθα πάντα υπάρχει στην καρδιά μας