Βρίχνομαι στην εντατική
και απ’ άλλους έμαθέ το
κι έκατσε και ξεφάντωσε
κοντό και χάρηκέ το.

Βρέχει αστράφτει και βροντά,
χαλάζι, καταιγίδες
μόνο άμα `ρθει στη σκέψη μου
πληθιαίνουν οι ελπίδες.

Βρέχει αστράφτει και βροντά
μα μένα δε με νοιάζει
αφού το ίδιο αισθάνομαι
ακόμη και όντε λιάζει.

Στση γερανούς παράγγειλα
του χρόνου που θα `ρθούνε,
μαντάτο οπωσδήποτε
για σένα να μου πούνε.

Θεέ μου πώς ζει ένα πουλί
μέσα στην καταιγίδα
μα ίντα ρωτώ αφού κι εγώ
μια ξαστεριά εν είδα.

Δώσε τζη Θεέ μου την καρδιά
που μου `χε χαρισμένη
να την εδώσει αλλουνού
μα ετσανέ είναι μαθημένη.

Όντε την έπλαθεν ο Θειός
δεν είχε φέξει ακόμα
γι αυτό `χουνε τα μάτια τζης
του ουρανού το χρώμα.

Όντε την έπλαθεν ο Θειός
δεν είχε φως να ανάψει
γι αυτό έχουνε τα μάτια τζης
του φεγγαριού τη λάμψη.

Είμαι άτυχος κι η μοίρα μου
κοντά μου δε σιμώνει
σεΐρι κάνει από μακριά
που με χτυπούνε οι πόνοι.

Δεν την εβγάνω από το νου
και ας μου λένε οι άλλοι
ότι θα είμαι ώστε να ζω
στου δυστυχή το χάλι.

Δε με φοβίζει ο θάνατος
δεν τον ελογαριάζω
έτσι κι αλλιώς και ζωντανός
με ποθαμένο μοιάζω.

Όταν μου λέει σ’ αγαπώ
δε λέγεται η χαρά μου
γίνομαι αϊτός στον ουρανό
και κείνη τα φτερά μου.

Δώσε τζη Θεέ μου βάσανα
να σπάσεις τα φτερά τζη,
γιατί πετά πολύ ψηλά
και φταίνε τα λεφτά τζη.

Εγώ δεν είμαι πλούσιος
λεφτά δεν κουλαντρίζω
όμως την ευτυχία σου
σου την εξασφαλίζω.

Άμα ζηλεύεις τα λεφτά
καιρά μου είσαι χαμένη
επέ μου αν έχεις δει ποτέ
αγάπη πουλημένη.

Δεν πόνεσα στο χωρισμό
με πόνεσε το ψέμα
που άλλο αγαπούσε κι ήτονε
συγχρόνως και με μένα.