Διονύσης:
Πώς μας προκύπτεις κι από πού;
Τι σου θολώνει το νου;
Σε ποιους δρόμους τραβάς;
Στα όνειρά σου πες μου, τι βλέπεις και για μας;

Ελένη:
Σε μια μικρή κιβωτό,
Είμαι στον κόσμο μου, εδώ.
Στις δυο μου ρίζες πατώ.
Φωτιά, αέρας, σκόνη, λάσπη και νερό.

Διονύσης:
Σε ποια λιμάνια με πας
και ποιο Θεό προσκυνάς;

Ελένη:
Κάτσε κοντά μου κι εγώ
θα σου τραγουδάω το «μπαλαμό»
ναις μπαλαμό.

Ελένη:
Έλα Διονύση να χαρείς,
κι από τη σκηνή να μη χαθείς
Κι όσα τραγούδια κι αν πεις
Τα μάτια ορθάνοικτα και μην τους φοβηθείς.

Διονύσης:
Ένας Χειμώνας για δυο
βγήκε καλό το προξενιό
Κι όχι να πεις «με το στανιό»
Ελένη, Ελενάκι, Λένα και Λενιώ.

Διονύσης:
Σε ποια λιμάνια με πας
και ποιο Θεό προσκυνάς;

Ελένη:
Κάτσε κοντά μου κι εγώ
θα σου τραγουδάω το «μπαλαμό»
ναις μπαλαμό.