Στα πρώτα χρόνια έλεγες κρίμα σ’ όποιον γεράσει
μα τώρα στραβογέρασες κι εγώ σ’ έχω χορτάσει,
στα ραντεβού σου κύλαγες παρέα με τον πόνο,
με της γενιάς σου τη φορά μα εγώ το ξέρω μόνο
πόσο γοργά νικήθηκες κι εσύ από το χρόνο.

Μοιάζεις με γέρο μουσικό, παλιό οργανοπαίχτη
που μόλις πήρε σύνταξη και που ζητάει το φταίχτη,
αιτίες και παράπονα για την αδυναμία
που νιώθει όταν δεν μπορεί να δει στη γαλαρία
κάποιον που χειροκροτεί την όποια του ιστορία.