Δε σ’ έχω δει δε σ’ έχω δει ποτέ να κλαις
ούτε και ψέματα να λες

Το σώμα σου το σώμα σου που έχει κοπεί
δε νιώθει πόνο μα ντροπή
ποτέ δεν ήσουνα παιδί μα η σελήνη έχει δει
στο πρόσωπό σου όλο το φως σαν σπίρτο πού έκαψε ο Θεός

Από περάσματα κρυφά μέσα σε κούφιες ώρες
των Φαραώ οι μπόρες και τα πρωτότοκα παιδιά
πήραν κοράλλι και χρυσό σου φτιάξαν πανοπλία
έξω απ’ την αμαρτία σου φυλακίσαν την καρδιά

Δε σ’ έχω δει δε σ’ έχω δει ποτέ να κλαις
ούτε και ψέματα να λες δε σ’ έχω δει

Λαχτάρα φόβος ερημιά σου `χουν χτενίσει τη φωτιά
πέφτουν στους ώμους σου χυτές οι φλόγες κι οι αστροφεγγιές
κανείς δεν ξέρει όσο εσύ με τόση αγάπη να μισεί
η τρυφερή σου η οργή στα βράχια μου άνοιξε πληγή

Δε σ’ έχω δει δε σ’ έχω δει ποτέ να κλαις
ούτε και ψέματα να λες δε σ’ έχω δει