Όποιος είδε να φεύγουν τα τραίνα
βιαστικά μεσ’ τον άσπρο καπνό
περπατάει σκυφτά μοναχός στα τυφλά
και γελάει συχνά αφηρημένα
σα ταινία παλιά του βωβού σινεμα
που η σιωπή φανερώνει το θέμα.

Όταν χάνεις και παίζεις και χάνεις
κάθε έρωτας πέφτει βαρύς
δεν μπορείς να ντυθείς είναι αργά να σωθείς
στη ξεφτίλα μά πώς να τη κάνεις
δε σε νοιάζει πού πάς τη σκιά σου πατάς
είσαι θύμα και δείχνεις πρωτάρης.

Μη ξεχνάς άμα δείς την αγάπη
να της πεις πως την ψάχνω καιρό
μή ξεχνάς άμα δείς την αγάπη
να τη στείλεις μετά κι από δώ.

Οι ανέραστοι ψάχνουν το θέμα
γύρω γύρω στη μέση ερημιά
η παρέα καρφιά οι γνωστοί τσιμουδιά
στη δουλειά σου πετάς κάποιο ψέμα
κι αν σε πάρει κανείς κάποιο βράδυ να βγεις
βρίσκεις άλλοθι τεκμηριωμένα.