Με πήρες στου έρωτά σου τον πλανήτη,
σε είδα εκεί βασίλισσα κι αρχόντισσα του πόθου
αναδυόμενη Αφροδίτη, μεσάνυχτα στο φωτισμένο σπίτι
το σώμα σου προσκύνησα και ομολόγησα:

Στάζεις έρωτα, αμαρτία μου γλυκιά
όταν λιώνεις βαθιά στάζεις μέλι,
στάζεις έρωτα να σε πίνουν οι αγγέλοι.

Γυμνή στα μεταξένια μαξιλάρια σε είδα
σαν βασίλισσα κι αρχόντισσα, του πόθου
Αυγουστιάτικα φεγγάρια με κέρδισες στου έρωτα
τα ζάρια, το σώμα σου προσκύνησα και ομολόγησα:

Στάζεις έρωτα, αμαρτία μου γλυκιά
όταν λιώνεις βαθιά στάζεις μέλι,
στάζεις έρωτα να σε πίνουν οι αγγέλοι.