Δε θέλω πια πολλά, μονάχα εσένα
Εσένα που αγαπώ !
Θα πάω στο σταθμό θ’ αλλάξω τρένα
Για να ’ρθω να σ’ το πω!

Συγχώρεσέ με !Αγκάλιασε με !
Δεν ήθελα ποτέ να σε πληγώσω
Παρ’ την καρδιά μου, τα όνειρά μου
Δεν έχω τίποτε άλλο να σου δώσω
Δώσε μου ακόμα μια ζωή
Να σ’ αγαπήσω απ’ την αρχή

Δε θέλω πια να ζω χωρίς εσένα
Δε θέλω να πονώ!
Και τρέχω σαν τρελός σπάσαν τα φρένα
Ναι τρέχω να σ’ το πω!

Συγχώρεσε με Αγκάλιασε με …..

Κι είμαι δω προσπαθώ να μαζέψω τη σκόνη απ τα αστέρια
Να φτιάξω ένα ποίημα γλυκό
Και να γίνουν οι λέξεις λευκά περιστέρια να
φτάσουν κοντά στον δικό σου ουρανό
Στο μπαλκόνι να βγεις να κοιτάξεις κρυφά να γελάσεις
και να με φωνάξεις να ’ρθω
Να ’ρθω πίσω για σένα για μένα και στο άθλιο ψέμα να πάψω
να πάψω να ζω!