Είσαι εσύ μακριά
κι είμαι εγώ μια σκιά στον καθρέφτη
η δική σου σιωπή
σαν θλιμμένη βροχή πάλι πέφτει
το κραγιόν σου εδώ
ξεχασμένο καιρό, έχει λιώσει
τέτοια αγάπη τρελή
μου `χες πει δεν μπορεί, να τελειώσει

Στο καλό να πας
να’σαι ευτυχισμένη
κι ας μη μ’ αγαπάς
στο καλό να πας

Είσαι εσύ μακριά
κι η σιωπή τώρα πια, με τρομάζει
η αγάπη αργά
σαν εικόνα παλιά, ξεθωριάζει
ό, τι ζήσαμε ζει
μα δε ζούμε μαζί και φοβάμαι
μη περάσει η ζωή
κι έχω μόνο σιωπή, να θυμάμαι